Verder naar het zuiden

 


De camper is weer rijklaar, we zeggen het jonge stel uit USA gedag en gaan voordat we Kinsarvik camping verlaten even de schoonwatertank vullen. Gelijk als Wim wilt beginnen stopt er een man en wijst op de bumper voor..........We hadden het kunnen weten.........Een paar dagen geleden zaten er een paar vogels op de weg toen we daar reden en een van die vogels was te gulzig om zijn hapje op de weg te laten liggen en heeft dat met de dood moeten bekopen. Zijn leven eindigde tegen onze bumper en het beest bleef in de gril van de camper hangen. Toen wij de camper op de Kinsarvik camping zetten stond ie met die voorkant tegen een hek en daardoor kwamen wij niet vaak aan de voorkant. We hebben het niet gezien.
We stonden op die camping met een dode vogel in de gril. Al een paar dagen want er zaten al flink wat maaien in.....iejakkie.....Wim heeft dat beest met handschoenen en een plastic zak eruit moeten  "vogelen". 
Bij de redactie is een naam bekend van iemand die dat ook overkwam maar dan met een haas. Hing die haas uit de gril van een personen auto midden in Nijmegen op DIERENDAG.

We rijden langs het Hardangerfjord richting Odda. langs de weg veel kleine kraampjes met kersen (Morellen) en een geldkistje. Zelfbediening.
We verwonderen ons steeds over het vertrouwen in de mensen, van de Noren. Fietsen blijven zonder slot bij de bushaltes achter,  hengels (en echt dure) staan 'snachts tegen de camper langs de weg. Auto's bij de supermarkt zitten niet op slot, vaak draait zelfs de motor nog.
In Oystese, een paar dagen geleden, in een winkelcentrum, is   's avonds en 's nachts wel de deur van de winkel op slot maar staan heel veel rekken met kleding en bij de boekwinkel de wegenkaarten en boeken gewoon buiten de winkel.

Tussen de middag lunchen we aan de haven (tje) van Odda, een plaatsje precies aan het puntje van het Hardangerfjord. Het regent.
Foto's op internet van de intocht van de 4daagje zeggen ons dat het bij jullie niet beter is. De wandelaars druppelen binnen, wij druppelen langs het Hardangerfjord.

Bovenstaand heb ik allemaal al vanmorgen geschreven. 's Middags lees ik om half vijf op internet (op mijn mobiel)  van de bomaanslag op de Noorse premier Jens Stoltenberg,  net gebeurd om half vier in Oslo. Ik volg het nieuws verder op de wereldomroep, net als de Tour de France. Even later het vreselijke nieuws over het eilandje Utøya.  

Het is inmiddels droog, niet koud, nou ja de Noren lopen in t-shirts met korte mouwen. Maar die hebben een kapotte thermostaat.

Met veel slingeren langs fjorden en smalle weggetjes komen we in Rosendal (niet bij Bergen op Zoom) maar hier in Noorwegen. In Rosendal is een bobilpark aan de haven. Er staan zes Noorse campers en we gaan er bij staan, 
Later op de avond maken we nog een praatje met onze buurman Noor. Hij was erg onder de indruk van wat er die dag was gebeurd. Noren zijn trots op hun land. Zo veilig en vreedzaam. Zij kunnen dit niet begrijpen.

Met de ruitenwissers op standje 1 rijden we zaterdag naar Grinda. Als we daar aankomen schijnt de zon. Dan ziet het leven er toch anders uit,
We zoeken de camping en installeren ons. Met een supersnel internet kan ik vanavond alle beloofde foto's op de site zetten. Ook die van de beer van Mr.Bean.

Heel lief vinden we de bezorgde sms'jes en reacties van jullie, maar wij maken het uitstekend, alles gaat voor de wind ( en de regen). het enige wat we hier van de gebeurtenissen meekrijgen, zijn de vlaggen die halfstok hangen. 
We zitten bijna vijf honderd kilometer van Oslo en onze plannen gaan niet in die richting.
Wij gaan op 29 juli met de boot van Kristiansand (300 kilometer hier vandaan) naar Hirthals in Denemarken.