Door Zweden

Het is weekend.
Wij hebben dat niet zo in de gaten. Terwijl je dat wel moet weten want je staat zo maar voor een gesloten winkeldeur. Daar komt bij dat hier de afgelopen 3 dagen andere winkeltijden waren i.v.m. midzomernachtfeesten. De locale bevolking maakt dan een groot vuur (snap ik niet, je ziet het niet eens) en eten rommegrod (streepjes door de o).
Rommegrod is pap, dat eet je met suiker en kaneel en is een hoofdgerecht.

Wij hebben de afgelopen 4 dagen door Zweden gereden. We zijn weer in het land van de billen. In Finland waren geen billen (auto's) wel echte billen. Ik heb er verschillende gezien Vanuit de sauna (in Pello) die stond aan de rivier de Torniosjokki renden blote billen, dikke billen, blubber billen en spitse billen zo vanuit de sauna het koude water in.

Zweden ligt er fris en groen bij. Veel veldbloemen en seringen langs de eindeloze lange wegen, en natuurlijk de blauwe meren en de bossen. Mooi hoor maar niet spectaculair.

Dan vertel ik deze keer maar iets over de campings.
Die zijn hier in Zweden super. Heel verzorgd, schoon en mooie plaatsen en heel goed sanitair. Keukens met ovens en magnetron. Meestal heeft de camping ook een paar sauna's.
Overal zeep, toiletpapier en papieren handdoeken. Wat dat betreft mag Italie en Frankrijk hier wel eens een keer komen kijken. Maar de mensen wil ik niet ruilen. Het gezellige, altijd aardige klinkende ...bonjour en bon giorno.
Dat mis je hier.
Ik denk dat de zweden wel aardig zijn maar ze kijken in ieder geval niet zo. Behalve die ABBAmeisjes achter de balie en kassa, die zeggen steeds: hee !! hee !! en dan denk ik, ken jij mij ??
Soms staan zweedse mensen naast je (net als gisteravond) Die kijken...kijken...en kijken maar zeggen niets. Hij (ik noem hem even Bjorn) moest toen ze aankwamen op de camping gelijk aan de slag met de TV schotel. Dat betekent draaien, richten, nog eens draaien, beetje omhoog, beetje naar beneden en maar naar binnen roepen naar mevrouw (ik noem haar Annifried) nei nei jao nei net zo lang tot ze beeld hebben.
Vanmorgen liep onze wekker om 8 uur af,die heb ik toen een mep gegeven. Ik keek door het raam en zag Annifried en Bjorn zaten al buiten. Tjeee. Wim stond op, ik stond op en ik gooide gelijk het dekbed uit het raam even lekker luchten (wij slapen een meter boven de vloer van de camper) en gelijk hoor ik de wekker buiten op de grond vallen. Helemaal uit elkaar...batterij eruit. Ik lag helemaal in een deuk, maar zweedse gezichten blijven in de plooi. Annifried en Bjorn bewogen niet eens. Ze zijn een beetje bevroren.

Wij zijn vandaag via de plaatsjes Vilhelmina, Dorothea (echt hoor) Stromsund Hammerdal in Ostersund aangekomen.
Morgen krijgen we een hele mooie tocht naar Trondheim langs de fjorden. En dan zijn we weer in Noorwegen. In ieder geval meer in de bewoonde wereld.

Het was vandaag heel mooi weer, zonnig en niet zo koud.

Tot in Noorwegen.