Les parapluies de Norvege

We rijden  van Sjøholt naar Maurstad aan het Nordfjord. Eerst weg E39 en later de 61 het is zo'n prachtige route, ik dacht dat we al het moois in Noorwegen al gezien hebben maar wéér vallen we van de ene ooooooo in de andere aaaaaaah. We rijden op hoogvlaktes door een heel ruig landschap en dan weer laag bij de zee. We maken ook twee overtochten met het veer. Om te staan bij de veerstoep en te kijken naar het fjord, de vissende mensen en het aanleggen van de boot, allemaal prachtig. Op de weg laat Iedere bocht weer een andere prachtig plaatje zien. Jammer, maar je kunt niet steeds stoppen om foto's te maken maar ik heb mijn best gedaan. Zie resultaat.

De bedoeling was om daar naar een camping te gaan, alle campings liggen heel idyllisch, prachtig gras, maar ze zijn  inmiddels zo drassig, nat en modderig dat we bang zijn niet uit de modder te kunnen komen. En dan is een camper behoorlijk zwaar en draaien de wielen zich steeds verder in de mud.
We zoeken campings met verharde plaatsen en die zijn niet in de buurt we staan nu op een picknickplaats langs het fjord samen met een andere camper en slapen hier. Terwijl ik dit verslag typ komt de regen met bakken uit de hemel. Geen berg of water te zien, alles dik in de bewolking. 
Maar in de camper is het droog, warm, en  een lekker muziekje aan wat nog net boven het tikken van de regen uitkomt. Wim heeft thuis op de iPod van de iPad heel veel nummers van CD,'s gezet, 1250 dus we kunnen voorruit.
Het regent de hele maandag. Het is Kortom Uitermate Teleurstellend rotweer.
En dan zeg ik het netjes.  
Maar we moeten toch verder, en dat doen we ook. We volgen het fjord, rijden nog door een paar stortkokers (tunnels) pikken nog een boottochtje mee en komen terecht in Sandane, dat ligt helemaal aan het puntje van het Gloppenfjord het land in.
Hier ligt de hoe kun je het bedenken de Gloppencamping..
Argwanend als we zijn geworden, gaat Wim eerst polshoogte nemen over de staanplaatsen, verharde of onverharde plaatsen, hoe is het sanitair en waar mogen we staan? Op deze camping is een klein bosje dennenbomen aan de zee en daar op nummer 99 is een verharde plaats met vlonder, dat wordt de onze.

Dirk, ik heb voor jou een kleine reportage gemaakt van de boot, en alle auto's op de veerboot.

Rene, op deze brug (dat kun je zien op de foto) is langs de brug een speciaal pad aangelegd voor de vissers. Deze brug is niet zo hoog, daar heb je geen verrekijker bij nodig. In de verte zie je de hoogste brug van de Atlantershavsvejen en daar heb je denk ik wel een verrekijker nodig en een hijskraan om de vis naar boven te halen, als ie niet halfweg van de haak valt.