Ørskog

Om negen uur wakker en het regent. We ruimen op en vertrekken. Als we een kwartiertje rijden breekt de zon door. We gaan via de Atlantershavsvejen en daar wil Wim nog een keer van de brug af vissen. Hij heeft er speciaal 3ons lood voor meegenomen.
Een Duits echtpaar met een camper van 8 meter staat er al twee uur te vissen en ze hebben een emmer vol, Herr Ludwig heeft zelfs een vis (Seelachs) die niet in de emmer kan. Vol trots vertelt mevrouw Beate dat ze gisteren 20 van die grote vissen hadden. TWINTIG !!! 
Toch vond ze dat er niet genoeg gevangen werd en dat was de schuld van bruinvissen (soort dolfijnen) die alle vis "weg" vangen. 
Ludwig und Beate staan al een week met de camper bij de brug alleen maar te vissen, ze maken de vis ter plekke schoon en gaat daarna allemaal in een grote vriezer die ze in de camper hebben. Ze staan daar bij de brug natuurlijk zonder elektriciteit, het wordt toch niet donker, elektriciteit heb je alleen maar nodig om een en ander op te laden, En de koelkast kan op gas.  Maar ze hebben zelf een generator. Ze hebben ook een watertank van 200 liter ( wij 100 Liter) dito vuilwatertank.  Wat ze met het toilet doen heb ik niet gevraagd. Dat wil ik ook niet weten. 
Ik wil helemaal niets weten maar ze vertelt het toch. Hoe ze het doet met kleidung, wo Sie goedkope boodschappen doet, wie oft Sie douchen geht. Und so weiter und so weiter. Und Sie kommen Jahren und Jahren in Noorwegen. Hebben viele Freunden, und so weiter und so weiter.

Om drie uur hebben we de boot naar Vestnes en een half uurtje later zijn we in Ørskog bij een Nederlands echtpaar (Harrie en Hilde) op de camping, restaurant, cartbaan, parkeerplaats, fietsen en huttenverhuur.
Ze zijn hier vijf jaar geleden naar toe geëmigreerd, twee kinderen, toen 6 en 8 jaar en zijn hier heel gelukkig. Toen ze hier begonnen kwam de burgemeester van Ørskog met een grote bos bloemen om ze welkom te heten en vragen of ze misschien geld nodig hadden. In Nijmegen krijg je ook wel eens bloemen van burgemeester Tom de Graaf maar dan moet je 50 jaar getrouwd zijn. 
Het dorp Ørskog heeft maar 2000 inwoners en toen ze een nieuwe sporthal nodig hadden hebben ze die zelf gebouwd en geld bij elkaar gelegd.
Ze hadden er zo'n lol in dat ze ook nog kunstgrasbanen hebben aangelegd.
Harrie (de campingbaas, kok, receptionist, hutten en fietsenverhuurder) denkt dat dat alles komt door de kleinschaligheid.

De camping,cartbaan,resto,parkeerplaats ligt op ongeveer 350 meter hoogte en hier vlakbij ligt een bergmeer en daar mag...je raadt het al......gevist worden door de campinggasten.

Vanavond hebben we onszelf getrakteerd op echt Noors eten. Kjottkaker.
Ballen gehakt, een soort erwtenpuree, gekookte aardappelen, vossenbessen en verschillende groenten en jus. God mat (goed voedsel).
Maar........zoetzure balletjes (recept van Miep) zijn lekkerder.
En daar zijn we traditie getrouw deze reis ook mee begonnen.

Het is vandaag stralend weer, daarom vandaag niet de weg op.
Er is hier van alles te zien. Vanuit heel Noorwegen komen mensen met Schweisshunden (jachthonden) naar deze camping en vandaag en morgen zijn er wedstrijden. De honden moeten dan een spoor zoeken van aangeschoten of aangereden wild. Hier zitten heel veel herten. Ik heb al een hond gezien met een hele hertekop in zijn bek en een met een halve poot
Vorige week zaten we op een camping waar uit half Noorwegen de GOLDEN WING motorclub bij elkaar kwam. Die lui hadden allemaal  tatoes, zwarte kleding, ruitjes blouses, cowboyhoeden en line dancemuziek.   

Desiree: Wim heeft tot nu een pollack en een (denkt ie) houting gevangen.
Wim houdt na één of twee vissen op want wij weten niet waar we dat allemaal moeten laten.

Elly: onze TomTom heet Gerda, niet de camper. De camper doet het prima. Alles werkt. En Wim gaat echt niet onder de camper liggen want van automotoren heeft ie geen verstand, dan bellen we de ANWB.