Nog steeds in Brekke

  
Zaterdagavond, laat, Wim doet zijn laatste trekje, buiten. Een proestend geblaf trok zijn aandacht en jawel hoor een zeehond kwam heel dichtbij, langs de camper zwemmen.
Steeds zijn kop boven water, blaffen, en dan verdween ie weer onder water om een paar visjes te verschalken. Even later zeehond nummer twee. 
Naar binnen gaan en het fototoestel pakken is geen optie, ik ben veel te bang dat als ik terugkom de zeehond verdwenen is. Het beeld zit dus in mijn hoofd en ik kan het niet met jullie delen. Maar het maakt die dag zo bijzonder. Elanden, rendieren, vossen, dolfijnen, bruinvissen en zeehonden en otters in het wild te bekijken is mooi. Vooral die otters natuurlijk, die zijn zelfs tam zo leuk !!!

Na het hoge adrenaline gehalte van de afgelopen dagen is het goed om ons weer eens bezig te houden met  RLH,  het rust-lees en hengelen en we besluiten omdat onze plaats op de Botnencamping in Brekke  zo uniek is er nog twee dagen aan te knopen. Kan Wim eens wat anders doen dan smalle weggetjes rijden. Dat wordt vissen !!! Gisteren werd er veel makreel gevangen. Maar volgens een Duitser bijten makrelen in ALLES. Zelfs als je ze een lepel voorhoudt bijten ze.
Kijk dat bedoel ik nou. Die Duitser meent te zeggen dat vissen op makreel zo makkelijk is, dat als je met je hele bestekbak in een boot gaat zitten haal je alle makrelen uit de zee. 
Ik lust alles wat zwemt, alleen makrelen ben ik niet zo gek op. Te vet, en makrelen zijn misschien lekkerder als je ze rookt, en een rookkastje hebben we niet.

Terwijl Wim vist, vist en nog een paar keer vist,  laad ik alle apparaten op. De iPad en de batterij van het fototoestel aan de elektriciteit, en de telefoons, scheerapparaat, tandenborstel aan de beademing. Ik doe een klein handwasje, het waait lekker.  Onze taken zijn verdeeld. Wim is chauffeur, doet de voorraadadministratie, maakt de plannen en route voor de volgende rijdag, is de gascontroleur, elektricien, en wast af. Ik ben de bijrijder, ik verzin het menu van de dag, ik was, doe de verslagen, fotografeer (daarom sta ik niet zo vaak op de foto, de kinderen vragen vaak: was jij ook mee, mam?,)  ik kook, zoek de campings uit en ik lees, lees en lees, ik heb al heel veel boeken uit.
De een na laatste was: De jongen in de gestreepte pyama, van John Boyne. Een heel aangrijpend boek. Tip van Marjo, het duurt een paar dagen voor ik dat boek uit mijn hoofd heb.
Om in een vrolijker stemming te komen heb ik Eten met Emma gelezen van Herman Koch.
Verder luisteren we veel muziek, die 1250 nummers in alfabetische volgorde, die Wim opgenomen heeft. We zijn bij de letter N.

Zondag is een bewolkte dag met veel wind. Een paar spatjes regen.
Veel golven in het fjord, daardoor kunnen we geen bruinvissen zien. Hele kleine blauwborstjes blijven ook beschut in de struiken, die kunnen we ook niet zien.
Er zijn wel meeuwen die bijna stil, in de wind, in de lucht hangen.

Maandag is weer een mooie dag met blauwe lucht en mooie wite wolken.