The Atlantic Road

Dag allemaal,
Ik had niet verwacht dat ik zo lang niet op internet kon. Maar zie hier een bericht van 4 dagen.
Een en ander heeft te maken met de Noorse Statens Vegvesen.

Dus eerst de route.
Woensdag vertrokken uit Viggla met de bedoeling te komen in Alvund. Het was prachtig weer. Vanaf het eiland Ertvagoya gingen we met het veer naar de overkant. Dat vindt onze Gerda ook leuk. Dat zegt ze ook: Rij het veer op, rij nu het veer op. Ze weet ook precies wanneer we eraf moeten. Zo knap. Maar wat ze niet wist dat even later de weg afgesloten is. Terugrijden is geen optie. Dus werd het een andere overnachtingsplaats aan het Baeverfjord. Even tussen haakjes volgens Willem Frederik Hermans is het niet... het fjord maar de fjord ??? Klinkt niet.
De volgende dag willen we verder naar Andersnes. Gerda zoekt een prachtige route over binnenwegen. Maar weer rijden we vast door een andere afsluiting. Die worden overigens alleen (tot grote ergenis van Wim) in het noors aangegeven. Veel auto en campers rijden toch door en als je dan na 10 kilometer denkt hee !!!!! het gaat toch lukken, hangt er een heel klein briefje op een heel klein paaltje met de engelse tekst The road is closed.!!
Verschillende schouderophalende camperbestuurders rijden allemaal dezelfde weg weer terug. Hij is toch wel heeeeeeel erg mooi. Onze Gerda krijgt het dan heel moeilijk. Herberekent, herberekent maar komt er niet meer uit. We hebben ze toen maar een dagje vrij gegeven. We zijn naar Kristiansund gereden. Vandaar met de ferrie naar het eiland Averoy, en terechtgekomen in een heel mooi plaatsje in Lyso. Werkelijk een klein paradijsje dat eilandje. Aan een fjord, direct aan de Atlantische oceaan.
Wim vist zo vaak als het gaat. En dat heeft te maken met opkomend en afgaand water. Hij vist in Lyso met een gloedjenieuwe hengel (vervroegd verjaarskadootje) dit even voor de mensen die zich daar zorgen over maakten. haha. Het was ook heel leuk om daar bij te staan, en in het water te kijken. De zee is daar erg helder en er kwam een prachtige rode kwal voorbij zwemmen. Ik heb een foto gemaakt dus.......kijk even. Natuurlijk zijn we daar weer een nachtje langer gebleven. En vandaag vertrokken via de Atlanterhavsvegen naar Molde.
Eigenlijk een afstandje van niets, maar 33 kilometer, maar die Atlanterhavsvegen zijn prachtige bruggen waar je vanaf grote hoogte kunt vissen.
Noren uit de buurt maar ook duitsers,italianen, en oostenrijkers, een noorse dame vertelde dat zelfs japanners hier naar toe komen om vanaf deze hoogte een hengeltje uit te gooien. Dus je snap het al. Camper aan de kant, hengel eruit en Wim ook aan de reling. Ik ben met een luie stoel aan de kant gaan zitten lezen in het boek van Hermans, Nooit meer slapen. Overigens heel leuk om dat boek nu te lezen, heel veel plaatsen en situaties die er in voorkomen herken je. Ook over de taal en de gebruiken. Aan te bevelen, maar ook de reis naar Noorwegen dan.
Ik heb ondertussen ook het boek van Elisabeth Gilbert Eten, bidden en beminnen gelezen. Dat boek (vooral het laatste gedeelte) kan ik de mensen aanbevelen die binnenkort naar Bali gaan.

We zagen woensdag jl ook weer eens een vinmonopolet en hebben ons daar weer blij gekocht. We hebben weer wit en rood onder de kurk. Je leert het op deze manier wel meer waarderen.
Volgens mij moeten we straks als we thuis zijn een en ander weer rustig opbouwen, anders gaan er dingen mis.

En dan nu het weer.
Het is stralend weer, strak blauw, warm en echt warm hoor, 27 graden.
Volgens de mensen hier en ook volgens de weerberichten blijft het zo de aankomende week. Dit is volgens de Noren ook niet normaal dat het nu zo´n warm weer is. Zij vinden het volgens mij te warm. Nou wij niet.We ontdooien al een beetje.

WIJ GENIETEN !!!!