van Sant Pere pescador naar Millau

Volgens plan rijden we om 10.00 uur weg van de camping. Uitgezwaaid door een klein duits meisje van 4 jr. Lena, die met haar ouders tegenover ons stond. We doen gelijk boodschappen bij de plaatselijke super, en Wim scoort een fles whisky, schotse, ik noem dit omdat als het Ierse was er een E tussen de whisky moet.haha lekker belangrijk. Eerst rijden we langs de kust van spanje tot aan Port Vendre in Frankrijk. Een prachtige kustweg met hele mooie baaien en leuke dorpjes. In Port Vendre gaan we de grote weg op. Naar de A75 die naar het noorden, richting Millau, gaat. We willen een keer over de brug en op de parkeerplaats bij het begin (of eind, wat je wilt) vanaf een afstand de brug zien.
De Brug is 2,3 km lang en op de hoogste pijler 245 meter hoog. (zie foto's) Onderweg zien we veel bekende plaatsnamen, Florac Meyrueis, Agussac enz enz, dit even voor een schoonzus die zich zeker al die plaatsen zal herinneren.En meer !!!! . We waren hier n.l. voor het eerst in 1986 bij de fam. Dumas in Mostuejouls. We hadden toen voor de maand juli een echt frans huis gehuurd, samen met zussen, zwagers, neven en nichten van Wim. Wij, Wim en ik, Ellen en Brigit kwamen 's avonds laat, het eerst aan in dit dorp. Dat hele dorp liep uit, want zoveel toeristen kwamen daar niet. Binnen no time hadden ze allemaal onze tassen en koffers uit de auto en naar binnen gebracht. Ook werd de eigenaar Jean Dumas gewaarschuwd. Wim stootte toen vreselijk zijn hoofd aan de voordeur (die was heeeeeel laag en heel klein) en zei dat we niets uit hoefden te pakken want hij wilde de volgende dag gelijk terug naar huis. hahahaha. Ik kan niet uitleggen hoe het huis in elkaar zat, maar een soort fawlty towers, trapje op, trapje af. Kamertje hier, kamertje daar. Gangetje zus en grote keuken zo. Hele dikke muren, dus heel koel. Kortom.. We zijn gebleven en het werd een hele leuke vakantie. We hadden een soort dakterras (boven een kippenhok) en daar hebben we menige fles rode wijn gedronken en veel vallende sterren gezien. Die kippen kregen overigens onze etensrestjes. Was vooral heel leuk als we spagetti aten.
Acht jaar later later zijn we nog eens terug geweest, maar toen met de tent. We stonden toen op een camping aan de Tarn in Le Rozier.Een leuk plaatsje een eindje verderop. Nu nemen we weer de afslag Millau en komen terecht op een camping aan de Doubrie op 10 minuten lopen van het oude centrum van Millau. De Tarn en de Doubrie komen hier bij de camping bijelkaar.
Wim en ik zijn blij verrast bij het zien van deze camping, prachtige vrije plaatsen aan het water, mooi groen, prachtige bomen, en de mevrouw van de camping belooft ons vannacht het zingen van de nachtegaal. Ook de wielewaal laat zich hier wel eens zien. Als het allemaal waar is....en de weerberichten kloppen...komende dagen 25 gr....spijt het ons, maar zijn we waarschijnlijk pas zondag thuis. Het is hier zo'n mooi weer. In 1986 zijn we heel even op een druilerige zondag in Millau geweest en in 1994 helemaal niet dus dan doen we dat nu ook gelijk maar even.
Op de vorige camping was het heel druk, het stond vol. Hier is het seizoen nog niet begonnen, dus we staan bijna alleen. Ook hier is het pikdonker, maar ik loop geen risico de verkeerde camper in te stappen.
Jullie weten de route, het weer, waar we zijn en verder hebben we hier WIFI 80% optimaal, 24 uur per dag. dus tot gauw.