Eindelijk

Dag Allemaal,

982 km. verder, in Zweden, op een camping aan zee maar helaas zonder internet.
Woensdag in Lubeck op een camperplaats bij een bowlingcentrum ook zonder internet.

Woensdagmorgen na een grondige inspectie (het ziet er allemaal keurig geverfd uit) in Berg en Dal zijn we om 11.15 uur vertrokken.
We hebben besloten via een kleine omweg (via Hannover en Hamburg links te laten liggen) te rijden dit vanwege wegwerkzaamheden. Slechte wegen, veel rode stoplichten brengen ons om 21.00 uur ’s avonds pas in Lubeck. Op een camperplaats. Heel rustig en keurig verzorgd. Toilet en douche en elektriciteit aanwezig.
Donderdagmorgen staan we om 7.00 uur op en vertrekken richting Puttgarden om met de ferrie over te steken naar Rødby. De oversteek duurt een uur. Het is een ferrie waar ook de trein mee meegaat. In Rødby rijden we via Kopenhagen en nemen dan de kustweg. Passeren het plaatsje DOMSTEN (die slaan we over …echt wel) en komen om 16.00 uur terecht in Lerberget. Hier is een camping aan zee, alleen geen internet. De camper staat op het strand. We kijken recht in het Kattegat. Leuk !
Vrijdag steken we door naar het oosten van Zweden en nemen daar de kustweg.

We hebben net als jullie (hoop ik) prachtig weer. Zon, heldere strak blauwe lucht.
Dat houden we vast.

Onderweg in Denemarken en Zweden zien we veel koolzaadvelden, die staan hier NU in alle hevigheid te bloeien. Prachtige gele velden in het landschap, dat ziet er vrolijk uit, alsof het landschap met een gele viltstift is ingekleurd.
7 weken geleden zagen we die gele velden al in Spanje en Zuid Frankrijk.

Het eerste PAS OP VOOR OVERSTEKENDE ELANDENbord hebben we ook al gezien.
Nu nog het beest zelf.

’s Avonds eten we rijst met zoetzure balletjes (recept van schoonzus Miep, en al aan vele vrienden doorgegeven). Bij ons is het een traditie geworden om een en ander thuis voor te bereiden, meenemen en dan onderweg de eerste of tweede dag te eten.

Vrijdag 3 juni

We vertrekken weer vroeg uit Lerberget. Rijden via Helsingborg en Jönköping kilometerslang (plusminus 250 km. ) door bossen via een 4baans autoweg.
Onderweg veel borden met pas op voor elanden. Ik blijf opletten tussen de bomen, aan een bosrand, aan de zijkanten of ik er misschien eentje zie.
Ondertussen bedenk ik me wat ik tegen Wim zal zeggen als ik er werkelijk een zie. Ik kan niet enthousiast roepen DAAR EEN ELAND, of STOP !!! Stoppen is geen optie omdat het lijkt of we op een transportband rijden. Zoveel vrachtwagens. Terwijl ik zit te bedenken hoe ik een en ander aan zal pakken zegt Wim:” ik geloof dat ik een eland zag maar stoppen en achteruitrijden zal ik maar niet doen”.
Ik hoorde vanavond van een Zweeds mevrouw (in goed Duits) dat er in Zweden heel veel ongelukken gebeuren met elanden die de weg op lopen. Daarom is zo’n weg van 250 km lang door de bossen helemaal afgezet met hekken.
Bij Tannö gaan we van de 4baans weg af en rijden naar een subway, naar een meer. Zett
:SMS update:: 5 juni 2010 :
Dit 1e verslag is niet kompleet . Slechte verbinding. Komt hoop ik later goed. Groetjes