Eland

ELAND !!!!

We hebben een gezellig praatje met een Duits echtpaar waardoor we een beetje later vertrokken vanaf de camping.
In Jokkmokk is een samimuseum het äjtte, daar gaan we eerst naar toe. Erg interessant, en mooie joikmuziek.
Na het bezoek aan het museum halen we verse broodjes bij de super in Jokkmokk en zien veel jonge meisjes in opmerkelijke kleding. Traditionele kleding (Samisch) en uitzonderlijke kleding. Hele chique coctailjurkjes, erg kort en bloot en vreselijke hoge hakken. Zo lopen ze in de supermarkt en op straat. Dichtbij is een school en vandaag worden diploma’s uitgereikt.

We laten Jokkmokk achter ons en rijden richting Narvik. We zijn nu in Lapland en het is tijd voor de joikmuziek van Sofia Jannok. En ik weet niet of dat heeft geholpen maar al heel snel zien we rendieren en dan ….ineens…Wim ziet “het” het eerst. We stoppen (kan eigenlijk niet) ik stap uit. En loop een eindje terug en scoor 4 foto’s van een eland. Zij (want het is een vrouwtje) kijkt me aan, zo van ik hou je in de gaten. Eerst maak ik een foto veraf, vlug, want ze kan weglopen. Maar ze blijft staan, dus inzoomen, dan nog drie foto’s. Dat vond mevrouw eland genoeg en rende weg en toen zag ik dat er een klein elandje achteraan rende…..Misschien ???? had ik dat kleintje ook wel op de foto?? En inderdaad als je goed kijkt links van mama eland staat de kleine. Super !!!! We rijden nu 1800 km. door Zweden en eindelijk zien we een eland, nee twee dus. En tjonge, wat kunnen elanden hard rennen.

Even later passeren we Kiruna, hier staat in de winter het Icehotel. In april (breken ze het af) smelten ze het. En verschillende objecten en kunstwerken uit dat ijshotel worden in een ijsloods bewaard tot het volgende seizoen. Wim en ik hebben weleens een reportage gezien van de actrice Joanna Lumley die in dat hotel logeerde. Misschien kun je googlen op haar naam en Icehotel. Het was een prachtige reportage waarin zij ook met een sneeuwscooter op pad ging en het Noorderlicht heeft gezien. Een fantastisch schouwspel. Dat staat ook op ons verlanglijstje.

Bij de volgende stopplaats, en daar maak ik gelijk het avondeten klaar, plakken we de elandsticker achter op de camper. Nu mag het.
Na het eten doe ik de afwas en rijden we verder naar Björklidens en daar overnachten we op een (het mag de naam camping niet hebben) plaats vrij hoog in de bergen. De sneeuw ligt naast de camper. Maar een prachtig uitzicht. En natuurlijk geen internet.
Wel (ook met een beetje sneeuw) TV en Wim hoopt op een voetbalwedstrijd van de WK.
Dit is de voorlopig de laatste Zweedse stopplaats, morgen gaan we de grens over naar Noorwegen. Via de Vesteralen naar de Lofoten. Kan eindelijk die hengel uit de kist.
Hoeven we niet meer naar de slager (heb ik helemaal nog niet gezien…een slager… Een bakker trouwens ook niet. In alle plaatsen waar we boodschappen doen kun je bij de supermarkt broodjes kopen, die worden daar ter plekke gebakken. En in de fabriek verpakt brood ligt er ook in de schappen. Net zoals vroeger bij ons het brood van King Korn (ik ga bij Japie wonen want daar hebben ze King Korn) en brood van Roggy. Dit even voor de vijftigplussers onder ons.

Omdat we erg laat op deze plaats aankomen is er geen mogelijkheid meer om in te chequen, dus geen sleutel van het sanitairgebouw, dus niet douchen. Dus als dit verslag een beetje vervelend ruikt weet je waar het aan ligt.